Celem utrzymywania zapasów jest budowanie bufora między nieprzewidywalnym popytem a zdolnościami produkcyjnymi przedsiębiorstwa. Zagadnienie to wydaje się pozornie łatwe, a większość metod zarządzania zapasami została opracowana już sto lat temu. Niestety, mało kto zdaje sobie sprawę, że metody te zakładają, iż popyt na produkty cechuje się normalnym rozkładem prawdopodobieństwa.

Przedsiębiorstwa w skali międzynarodowej i globalnej w znaczącej większości decydują się na centralizację funkcji. Dotyczy to szczególnie finansów, IT, marketingu i operacji. Czy centralizacja dla pionu operacji to słuszne rozwiązanie? Jakie słabości w organizacji stanowią ryzyko w podejmowaniu decyzji i jak nad tym ryzykiem zapanować?

W ostatnich latach można zauważyć rosnącą świadomość przedsiębiorstw w optymalizacji własnych procesów. Produkcja, magazyn czy dystrybucja, to pierwsze hasła, które przynoszą na myśl usprawnienia procesowe. Bezapelacyjnie ogromny udział ma tutaj sektor konsultingu czy podmioty trzecie (3PL), które dzięki efektowi synergii pozwalają w krótkim czasie zwiększyć produktywność firm. Kolejnym, naturalnym obszarem do usprawnień jest logistyka opakowań zwrotnych (zarządzanie gospodarką paletową).